Michelle Lenaerts

Meten is weten! Deze tegeltjeswijsheid vormt het fundament van mijn beroep-gerelateerde passie: kwantitatieve meetinstrumenten ontwikkelen, data-analyse en datavisualisatie. In combinatie met kwalitatieve diepgang naar het ‘waarom’, zijn cijfers en statistieken mijn onderzoeksreligie. De voorbije jaren ben ik als wetenschappelijk medewerker bij Thomas More betrokken geweest bij zeer uiteenlopende onderzoekstopics, gaande van overheidscommunicatie, smartcities, circulaire economie, chatbots, insecten in non-food toepassingen, duurzaam consumentengedrag, de impact van corona op ons aankoopgedrag… tot microalgen in voeding.

Hoewel mijn profiel eerder generalistisch is en ik het kwantitatieve onderzoeksluik voor mijn rekening neem, ben ik inhoudelijk steeds vaker bezig met metingen rond de adoptie van innovaties bij consumenten. Of een innovatie een succes wordt, hangt deels af van factoren die de consument in handen heeft. De motivatoren en drempels die samenhangen met de bereidheid om een innovatie ‘eens te proberen’ hangen niet uitsluitend af van enkele socio-demografische kenmerken, maar wordt sterker beïnvloed door onder andere gewoontes, informatie die in de media verschijnt, gezondheidskeuzes, attitudes ten aanzien van het specifieke topic, onze kennis van milieu-impact. Specifiek voor voedingsinnovaties spelen ook smaak, kleur, geur, gezondheidsvoordelen, prijs en voorgaande ervaring een rol. Wanneer dit op grote schaal in kaart gebracht kan worden, kan een clusteranalyse magische kwadranten opleveren. De inzichten worden gedeeld met verschillende stakeholders in de productieketen van de innovatie en vormen een opstapje naar marketingstrategieën. Daarnaast kan je bij mij ook terecht voor benchmarkanalyses voor onze ‘Communicatiemonitor’, waarmee we sinds enkele jaren al een schat aan informatie verzameld hebben bij tientallen Vlaamse steden en gemeenten over hoe hun inwoners de communicatie beleven.